Στις όχθες του Κηφισού κάθισα κι έκλασα

Γιατί, όπως κάθε λαός έχει την πολιτική που του αξίζει, έτσι και κάθε ποταμός έχει τις εκκρίσεις που του αξίζουν… Και την πληροφόρηση επίσης…


Επιστρέφω σεμνά και ταπεινά σε μία cameo-guest εμφάνιση, στο πιο αραιο-γραμμένο blog του internet, μόνο και μόνο για να συγχαρώ την αγαπητή blogoσφαιρα για την κατάντια της τα 3 τελευταία χρόνια.



Σας άφησα με την αγωνία πως θα μου πέσετε όλοι στα «μαλ(θ)ακά» νεοφιλελεύθερα κοκοράκια, και σας βρίσκω, ακόμα χειρότερα, στα «σκληρά» Τρωκτικά της Ζούγκλας και του Pressmme… Και εντάξει, μπορώ να καταλάβω ότι είναι πολύ δύσκολο να αντισταθεί κάποιος στον αυτοεξευτελισμό του φίλου μου του Παπαγιάννη και στα πήγαινε-έλα του με τον Χατζηνικολάου, αλλά να έχετε πρώτους σε αναγνωσιμότητα (και σε links) τους Τριανταφυλόπουλους και τους πρώην συνεργάτες τους πως στο διάολο το καταφέρατε;

Ευτυχώς δηλαδή που του Θέμου δεν του περισσεύει χρόνος ανάμεσα στα playmate και τα mishellas (μεταφράζεται κατά το misuse ως «ελληνική αστοχία» ή για να τραβήξω το pun ως εκεί που δεν παίρνει, όπως συνηθίζω, «αστοχία ελληνικού» κατά το «αστοχία υλικού») γιατί θα έκανε και αυτός προσωπικό blog και θα είχε μαζέψει όλο το badwidth…

Έλεγα τώρα που ο γιος μου πλησιάζει τα 4 και που του έδωσα ότι βάσεις είχα να του δώσω για το μέλλον του (δηλ. 2 συμβουλές: α) να μη γίνει gay και β) αν τελικά γίνει να βγάλει όσο πιο πολλά λεφτά μπορεί από τα media), θα έχω λίγο χρόνο παραπάνω να ιδρύσω ένα νέο κόμμα σύμφωνα με τις ανάγκες των καιρών, το «Κ.Α.Λ.Α.» που αναλύεται σε «Κανένας, Αποχή, Λευκό, Άκυρο», (μιλάμε για τρομερή ιδέα που μου ήρθε στην ιστορική μου επίσκεψη στον Κηφισό). Όπως ίσως θα έχετε ήδη καταλάβει αυτό το κόμμα απλά δεν μπορεί να χάσει: Έχει τον καταλληλότερο για πρωθυπουργό, έχει 47% από χέρι και μαζεύει όλο το χαρτί διαμαρτυρίας ή/και ηλιθιότητας. Και διαφημιστικά διαμάντι: Ψηφίζω Κ.Α.Λ.Α. – Ζω καλύτερα (γκολ). Οτιδήποτε κάτω από 60% θα είναι αποτυχία. Αλλά τελικά του δικομματισμού δεν του έμελλε να ψοφήσει ακόμα και μάλλον θα χρησιμοποιήσω τον χρόνο μου για να φτιάξω έναν οδηγό κατασκευής blog με 5 απλά βήματα.



Οδηγός κατασκευής blog με 5 απλά βήματα:

Βήμα 1.
Το όνομα του Blog
Το όνομα του Blog δεν έχει καμία σημασία. Καλό θα ήταν πάντως να έχει κάποια αμυδρή σχέση με ζώο, με ζούγκλα, με ΜΜΕ (που είναι το ίδιο με το προηγούμενο) κλπ… Τι ζώο ακριβώς δεν μοιάζει να έχει καμία σημασία το θέμα είναι να «μιλάει» στα ένστικτα των αναγνωστών. Οι μισοί περίπου αναγνώστες σας θα είναι σαδιστές, οπότε θα χρεώνουν αυτόματα το ζώο σε εσάς, και οι άλλοι μισοί μαζοχιστές οπότε θα χρεώνονται οι ίδιοι τον χαρακτηρισμό… Το θέμα είναι να ταυτιστούν either way…
Προτεινόμενα ονόματα: Ιπποπόταμος, Αντιλόπη, Φοίνικας (για ακροδεξιούς), Ζαργάνος (καλό και για μετροσέξουαλ), Καμηλοπάρδαλος (μεγάλη στιγμή) και Γουρουνίτσος (μαλακία, αυτό είναι όντως καλό, έπρεπε να το κρατήσω).


Βήμα 2.
Το design του blog.
To design του blog δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Είτε βάλετε απλά το όνομά σας πάνω και από κάτω το ένα κείμενο μετά το άλλο χωρίς κατηγοριοποιήσεις τα πάντα όλα αχταρμά, με τίτλο σε γαλάζιο φόντο και γραμματοσειρά σε μέγεθος που προσβάλει ακόμα και τυφλούς, είτε το κάνετε meta-Wired 30 χρόνια μπροστά με gadgets στα πλάγια που να ενημερώνουν αυτοματοποιημένα ακόμα και κάθε πότε κλάνει ο γράφων στον Κηφισό (αξέχαστη εμπειρία πράγματι), δεν έχει καμία απολύτως σημασία («καμία» έγραψα, όχι «καμιά», με τόνο στο ι για να κάνει ρίμα με το «σημασία», έτσι φτιάχτηκε αυτή η κώλο-γλώσσα να γράφεται και να διαβάζεται, την καταδίκη μου μέσα τσάμπα μαθήματα παραδίδω πάλι ο μαλάκας).


Βήμα 3.
Το περιεχόμενο του blog.
Το περιεχόμενο του blog δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Είτε φιλοξενείτε άρθρο-τομή του Ανδριανόπουλου με τίτλο «Ο Καπιταλισμός ζει! Ζήτω ο καπιταλισμός: Η αριστερά φταίει για την κρίση – ακράτεια στον κρατισμό ξεπουλάμε όλα 40% κάτω», είτε γράφετε την αδιάφορη άποψή σας για την εμφάνιση του Ρουβά στην Eurovision, είτε ακόμα-ακόμα υπογράφετε ένα κείμενο που προσπαθεί να μαζέψει μια ακόμα γκάφα που κάνατε σε προηγούμενο κείμενο ως «ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ», δεν έχει καμία απολύτως σημασία. Ακόμα κι αν σβήνετε τα περασμένα σας κείμενα που δεν «επαληθεύτηκαν» ή που δεν είναι «χρήσιμα» πια (με έχουν πιάσει οι ευγένειες –θα μου περάσει), δεν έχει καμία απολύτως σημασία…


Βήμα 4.
Οι Φωτογραφίες του blog.
Οι Φωτογραφίες του blog δεν έχουν καμία απολύτως σημασία. Αυτό που δείχνει όμως να έχει μεγάλη σημασία είναι να έχει κάθε κείμενο και από μία τουλάχιστον φωτογραφία, σε κείμενα εξαιρετικής σημασίας δε (π.χ. όταν το θέμα είναι τα υπερτροφικά στήθη νεαρής τενίστριας) καθώς και σε κείμενα που άπτονται κρισίμων εθνικής σημασίας θεμάτων (όπως η αμφίεση της τουρκάλας τραγουδίστριας στην Eurovision) είθισται η τοποθέτηση περισσοτέρων φωτογραφιών, ούτως ώστε να ευαισθητοποιηθεί το κοινό και τα αλάθητα αντανακλαστικά αυτού. Σύμφωνα με απολύτως έγκυρες επιστημονικές έρευνες που διεξήγαγε η ερευνητική ομάδα του Πανεπιστημίου του Peaston στην Μεγάλη Αυνανία αλλά και σε 69 ακόμα χώρες του πολιτισμένου κόσμου, οι φωτογραφία σε ένα κείμενο ενός blog ερεθίζει το μόριο εκείνο του ανθρώπου που είναι υπεύθυνο για την εξελικτική του διαδικασία, ενώ παράλληλα ξυπνά στο μέσο αυναγνώστη (μεγαλη στιγμή ν.2) παιδικές μνήμες ανάγνωσης αγαπημένων κόμικς και μικι-μαους .
Συμπερασματικά: Πολλές (πρόστυχες) φωτογραφίες και λίγα (ανόητα) σχόλια.


Βήμα 5.
Το μυστικό του blog: ΠΟΣΟΤΗΤΑ!

Για το βήμα 5 θα αφήσουμε κατά μέρος την ξύλινη επιστημονική γλώσσα του βήματος 4 και θα μιλήσουμε την γλώσσα της δουλειάς.

Θες να πετύχει το blog σου; Βαλε πράμα! Δώσε στο λαό θέματα. Πολλά μικρά άσχετα ασύνδετα, επαναλαμβανόμενα θέματα. Θέματα με αίματα, θέματα με ψέματα, θέματα με σπέρματα, πάμε πακέτα και δέματα, σε ποταμούς και ρέματα. ΠΡΟΣΕΧΕ όμως να είναι μικρά. Εύληπτα και σαφή. Ο κόσμος που σε διαβάζει δεν έχει χρόνο. Μπαίνει για ένα στα γρήγορα φιλαράκο και αν δεν «ικανοποιηθεί» μέσα σε 5-10 λεπτά το χάσαμε το παιχνίδι μάγκα μου. Αυτό μη σε κολλήσει όμως και βάζεις λίγα θέματα.. Πολλά να βάζεις γιατί δεν ξέρεις με ποιο θα την βρει ο άλλος… Βάζε εσύ… Ετσι κι αλλιώς τσάμπα είναι . Είτε αντιγράφεις το cnn και το bbc είτε αντιγράφεις την sun και την espresso το ίδιο είναι. Χώσε μέσα και ένα αντιπροσωπευτικό σχόλιο που θα έκανε και η τελευταία Κάτια της γειτονιάς και είσαι και ο πρώτος μεγάλε.

Άντε σε έφτιαξα πάλι… και αν είχες και την υπομονή να διαβάσεις μέχρι το τέλος τώρα θα ήσουν και εσύ πετυ-χυμένος blogger…

Ολοκλήρωσα… Έτσι ξαφνικά όπως μου πρέπει.-