ΠΡΟΣΟΧΗ!. Ακολουθούν μαύρα καταραμένα τετράστιχα, αφιερωμένα στα ανθρώπινα μυρμήγκια-δολοφόνους
Εις τον Πλούτο
Διαμάντια και χρυσές καδένες
στους λεμφαδένες, ζαλίζουν μάτια
Μαζεύουν πλούτο κρύα παλάτια
Άτια που τρέχουν σε πρόστυχους κήπους
Μάζευε, μάζευε άρρωστο αρχίδι
Ήδη η σπορά σου σε κατατρώει
Γαμώ το σόι σου, το μαύρο σου σόι
Τρέφεις στον κόρφο σου κόλασης φίδι
Πύργοι γεμάτοι γαλάζιο αίμα
Αθώων φλέμα στάζει στην πέτρα
Μέτρα το βιός σου και ξαναμέτρα
Κι ‘στερα ψόφα στ’ άσπρα σκουλήκια
Ο θάνατός σου η Θεία Δίκη
Νίκη του Χάους στην λογική σου
Αποφυλάκιση στην φυλακή σου
Και η διαθήκη σου μονάχα φρίκη
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
"Mάζευε, μάζευε άρρωστο αρχίδι"
!!!!!!!!!
Ο Τζιμάκος Ζει.
Το'χει πει? κι αυτό?? αμάν πια!
Τι έμεινε πια να κάνουμε εμείς οι δεύτεροι??
Όχι, δεν το έχει πει (εξ όσων ξέρω). Απλώς και ο συγκεκριμένος στίχος και το όλο στιχούργημα είναι πολύ Πανουσικά.
Ωιμέ!!! Δηλαδή μετά τον Κούγια χάνω τώρα και τον Νταλάρα!?!?
Δημοσίευση σχολίου